De Phyllostachys ‘vivax’ aureocaulis is eigenlijk mijn grote liefde….Ze fluistert zachtjes onverstaanbare dingen als het waait, reflecteert het zonlicht op haar goudgele halmen en verrast me elk jaar weer met nieuwe scheuten. Met warm weer schieten deze met gemiddeld zo’n 200 mm per dag omhoog, naar een hoogte van zo’n 6 a 7 meter. Deze bamboe is een aanwinst voor elke tuin. Maar niet voor de ‘beginner’! Of wellicht toch? Want eigenlijk hoort er een bamboe in elke exoten-tuin. Belangrijk om te weten, is dat bamboe (met name de Phyllostachys variëteiten) de neiging heeft om ‘walkabout’ te gaan. De ondergrondse rhizomen (wortelstokken) gaan er snel vandoor en moeten worden tegengehouden. En niet met een stukkie worteldoek! Het enige wat eigenlijk goed werkt is een zogenaamde rhizoom barrière. Dit is een folie (Polyethyleen) die tot zo’n 80cm diep de grond in moet. Doe je dit niet, dan kan het zo maar zijn dat ie aan de andere kant van de tuin (of bij de buren!) weer omhoog komt.
Maar…ik zou ‘m niet willen missen. Er is wel minimaal 6 vierkante meter tuin voor nodig. En eigenlijk nog veel meer! Dus voor een hele kleine tuin wellicht niet de beste keuze. In het begin was het nog een zielig bosje, maar nu -10 jaar verder- is het een indrukwekkende verschijning. De meeste mensen die voor het eerst bij ons op visite zijn, staan met open mond te kijken naar al die gouden kokers achterin onze tuin.
Mijn eigen ervaring is dat de Phyllostachys ‘vivax’ aureocaulis enigszins gevoelig is en wel een goede verzorging nodig heeft. Dat betekent in ieder geval veel water. In een droge periode geen water geven, ook al is het nog koud buiten, is funest. Hij overleeft het wel, maar zal slechte nieuwe halmen produceren, die te klein of krom zijn. Ook voeding in de vorm van organische mest (geen kunstmest!) en koemestkorrels is een belangrijk deel van zijn dieet.
Wil je een blikvanger in de tuin, en heb je voldoende plaats? Dan is deze bamboe een hele goede keuze!